Pozostałości po nieukończonej chłodni kominowej w Ludwikowicach Kłodzkich, znane powszechnie jako „muchołapka”, już chyba nikogo nie wprowadzają w zadumę i nie nakręcają spirali tworzenia kolejnych mitów. Fakty odnośnie tej budowli są już znane i opisane wielokrotnie w prasie i w literaturze, między innymi przeze mnie (polecam artykuł, który ukazał się w „Odkrywcy” w sierpniu 2018 r. – https://odkrywca.pl/fakty-bez-mitow-o-chlodni-kominowej-w-ludwikowicach-klodzkich/ ) Jako ciekawostkę wstawiam tu powyżej zestawienie fragmentów kilku moich dokumentów archiwalnych jako uzupełnienie tematu i dla przypomnienia również poniżej wywiad ze mną na temat „muchołapki”, który kilka lat temu ukazał się w Gazecie Noworudzkiej.
Moi drodzy użytkownicy tego bloga. Miło mi poinformować, że pierwszy etap modernizacji niniejszej strony internetowej został ukończony. Drugi etap został odsunięty w czasie. Zatem co nowego będzie działać od teraz na blogu? Otóż doszły nowe zakładki: UPRAWNIENIA – gdzie przedstawiłem mój numer licencji przewodnickiej, gdyby ktoś miał wątpliwości.. KSIĄŻKI – tu pokazałem okładki moich książek i zamieściłem o każdej z tych książek krótki opis. Niestety żadna z tych pozycji nie jest już dostępna w sprzedaży, gdyż nakład rozszedł się w całości. Planuję w przyszłości wznowić wydania i wydać kolejne publikacje książkowe. ALBUM – już był wcześniej, ale dodałem nową pozycję – Sudety. Póki co kilka zdjęć, na pewno zamieszczę więcej. ARTYKUŁY PRASOWE-WYWIADY – tu zamieszczam JPG moich archiwalnych wywiadów. Nie mam wszystkich, było ich dużo. Na pewno będę na bieżąco uzupełniał. FILMY – na razie nie kręcę filmów, ale…. KONTAKT – gdyby ktoś szukał do mnie kontaktu. I na razie to tyle. 
Miło mi poinformować, że od 10.06.2024 r. jestem licencjonowanym przewodnikiem górskim sudeckim klasy III. Numer moich uprawnień 28/LG/2024. Zostały one wydane mi przez Wicemarszałka Województwa Dolnośląskiego z up. Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Egzaminy przewodnickie wewnętrzne jak i zewnętrzne zdałem za pierwszym razem. Posiadając wyżej wymienione uprawnienia mogę oprowadzać turystów legalnie po Sudetach w Polsce. 
Jest dokładnie tak jak przewidziałem. Od marca 2023 r. gdy ukazał się mój ostatni artykuł o „Riese” w miesięczniku „Odkrywca” i w tym samym czasie ukazała się książka praca zespołowa R.Owczarka, nic nowego o budowie „Riese” się nie ukazało w publikacjach. Nie biorę pod uwagę pisaniny o obozach AL „Riese” bo o tym pisać można przysłowiowe rzeki, zwłaszcza po tym jak w moich wcześniejszych publikacjach zapodałem źródła archiwalne, gdzie takie dokumenty się znajdują. Póki co nadal przemierzam Sudety od A do Z i jestem pewien, że gdy ja coś nowego nie opublikuje o budowie „Riese” albo R.Owczarek to będzie STOP jak do tej pory. 🙂
Drodzy Czytelnicy bloga. W związku z tym, że zaintrygowała mnie znajomość Sudetów i dużo po nich wędruję, wpisy na tym blogu dotyczące eksploracji i tajemnic związanych z II wojną światową będą przeze mnie zamieszczane rzadziej niż do tej pory. Nic się nie zmieniło w kwestii mojego podejścia do zagadnień związanych z budową „Riese” – nadal podtrzymuje swój STOP w publikowaniu nowości, do których uda mi się dotrzeć (dokumenty archiwalne, itp.). Czekam teraz aż inni eksploratorzy opublikują coś nowego wartego uwagi ze swoich osiągnięć w badaniu historii związanej z realizacją tej zagadkowej budowy w Górach Sowich. 
Upłynął już prawie rok odkąd ogłosiłem, że nie będę już niczego więcej publikował z moich poszukiwań archiwalnych i badań terenowych odnośnie Bauvorchaben “Riese”. Przypomnę, że ostatni mój artykuł w “Odkrywcy” z marca 2023 r. dotyczył zaopatrywania w materiały budowlane przy pomocy transportu kolejowego placu budowy o niemieckiej nazwie Baustelle Ludwigdorf-Eule. Przedstawiłem wówczas nigdy wcześniej niepublikowane i w większości nieznane dokumenty archiwalne do których dotarłem, a także informacje z moich poszukiwań i ustaleń terenowych. Od tamtej pory, gdy następnie zawiesiłem działalność publicystyczną, jak ręką odciął w zasadzie NIC nowego wartego uwagi w przestrzeni publicznej się nie ukazało. Wnioski nasuwają się same. Przypomnę, że wszystkie moje prace poszukiwawcze zarówno archiwalne jak i terenowe były finansowane z moich prywatnych środków. Nigdy nie żebrałem mając założony krawat na szyi o wsparcie finansowe na moje badania archiwalne – to tak na marginesie. 
Miło mi poinformować, że do mojego worka z odznakami sudeckimi trafiła dzisiaj (19.12.2023 r.) zdobyta przeze mnie odznaka Korona Nowej Rudy. Pod względem skali trudności jest to najłatwiejsza w zdobywaniu odznaka sudecka, którą posiadam. Jednak dla mnie jako mieszkańca miasta Nowa Ruda… najważniejsza! Zachęcam każdego kto czuje się na siłach do jej zdobywania. Dla zainteresowanych podaję link do regulaminu:Galeria
