No Mercy

Moje poszukiwania niemieckich dokumentów ponownie owocują odkryciami. Wcześniej w badaniu tzw. kompleksu Gontowa, pierwszy odnalazłem w archiwum i opublikowałem dokumenty niemieckie, z których wiadomo, że ten plac budowy nosił nazwę Baustelle Ludwigsdorf-Eule. Podlegał on pod Bauleitung nr 5. Pod to kierownictwo podlegał także ujawniony przeze mnie Baustelle Ludwigsdorf. Oba wyżej wymienione place budowy opisałem ze szczegółami w mojej książce pt. Sekrety III Rzeszy w Ludwikowicach Kłodzkich a także częściowo w kilku artykułach w miesięczniku „Odkrywca” – pokazując dokumenty archiwalne. Dzisiaj mogę pochwalić się, że posiadam kolejne niemieckie dokumenty i na nich między innymi (bo będę odnosił się tylko do kompleksu Gontowa), jest wyraźnie napisane, że kierownictwo robót nr 5 odpowiedzialne było za zbudowanie Bloku V (Baublock V). Co ciekawe, z tzw. kwitów, które posiadam wiadomo już dokładnie jak zostało zorganizowane kierownictwo nr 5 w budynku dawniej szkoły. Wiadomo z książki Seidlera i Zeigerta, że podczas narady w dniu 20 czerwca 1944 r. Hitler rozkazał budować wpierw tylko Blok I (w całości) i kilka odcinków Bloku II. Hitler podczas tego zebrania w ogóle nie odniósł się do pozostałych bloków. Wynika, że od 20 czerwca 1944 r. miano ich nie realizować, zanim nie zostaną ukończone roboty w Bloku nr I i odcinki robót w Bloku nr II. Ale rzeczywistość pokazała, że Blok V był realizowany i ani na moment nie zrobiono tam pauzy. Podsumowując cieszę się, że palma pierwszeństwa w odkryciu kolejnego elementu układanki jakim jest Blok V (kompleks Gontowa), należy się znowu mnie.

W literaturze można spotkać informację, że w Ludwikowicach Kłodzkich (niem. Ludwigsdorf) w okresie II wojny światowej istniała oprócz niemieckiej fabryki Dynamit AG, druga niemiecka fabryka zbrojeniowa o nazwie Mölke Werke, w której miały być zatrudnione więźniarki FAL Ludwigsdorf. Oczywiście nigdy nie było tam fabryki Mölke Werke. W końcu udało mi się wyjaśnić, gdzie po raz pierwszy popełniono błąd w publikacji (i skąd ten błąd wynikał), który później był w innych publikacjach powielany. Z całą pewnością fakty są takie, że w Ludwigsdorf nie było fabryki Mölke Werke. Jest to podoba sytuacja do tej, gdy podaje się błędnie iż w Ludwigsdorf-Eule / Weitengrund istniały dwa obozy dla więźniów pochodzenia żydowskiego: AL Falkenberg i AL Eule.

Pozostałości po nieukończonej chłodni kominowej w Ludwikowicach Kłodzkich, znane powszechnie jako „muchołapka”, już chyba nikogo nie wprowadzają w zadumę i nie nakręcają spirali tworzenia kolejnych mitów. Fakty odnośnie tej budowli są już znane i opisane wielokrotnie w prasie i w literaturze, między innymi przeze mnie (polecam artykuł, który ukazał się w „Odkrywcy” w sierpniu 2018 r. – https://odkrywca.pl/fakty-bez-mitow-o-chlodni-kominowej-w-ludwikowicach-klodzkich/ ) Jako ciekawostkę wstawiam tu powyżej zestawienie fragmentów kilku moich dokumentów archiwalnych jako uzupełnienie tematu i dla przypomnienia również poniżej wywiad ze mną na temat „muchołapki”, który kilka lat temu ukazał się w Gazecie Noworudzkiej.

Moi drodzy użytkownicy tego bloga. Miło mi poinformować, że pierwszy etap modernizacji niniejszej strony internetowej został ukończony. Drugi etap został odsunięty w czasie. Zatem co nowego będzie działać od teraz na blogu? Otóż doszły nowe zakładki: UPRAWNIENIA – gdzie przedstawiłem mój numer licencji przewodnickiej, gdyby ktoś miał wątpliwości.. KSIĄŻKI – tu pokazałem okładki moich książek i zamieściłem o każdej z tych książek krótki opis. Niestety żadna z tych pozycji nie jest już dostępna w sprzedaży, gdyż nakład rozszedł się w całości. Planuję w przyszłości wznowić wydania i wydać kolejne publikacje książkowe. ALBUM – już był wcześniej, ale dodałem nową pozycję – Sudety. Póki co kilka zdjęć, na pewno zamieszczę więcej. ARTYKUŁY PRASOWE-WYWIADY – tu zamieszczam JPG moich archiwalnych wywiadów. Nie mam wszystkich, było ich dużo. Na pewno będę na bieżąco uzupełniał. FILMY – na razie nie kręcę filmów, ale…. KONTAKT – gdyby ktoś szukał do mnie kontaktu. I na razie to tyle.

Trwają prace modernizacyjne na blogu. Mogą wystąpić związane z tym utrudnienia. Nikt nie wie ile wyżej wymienione prace jeszcze potrwają, ale bądźmy dobrej myśli. Raczej blog będzie w 100% gotowy przed nadejściem zbliżającej się zimy 2024 r. Gdyby były jakieś sugestie odnośnie nowej wersji bloga to proszę dać znać.

Miło mi poinformować, że od 10.06.2024 r. jestem licencjonowanym przewodnikiem górskim sudeckim klasy III. Numer moich uprawnień 28/LG/2024. Zostały one wydane mi przez Wicemarszałka Województwa Dolnośląskiego z up. Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Egzaminy przewodnickie wewnętrzne jak i zewnętrzne zdałem za pierwszym razem. Posiadając wyżej wymienione uprawnienia mogę oprowadzać turystów legalnie po Sudetach w Polsce.

Jest dokładnie tak jak przewidziałem. Od marca 2023 r. gdy ukazał się mój ostatni artykuł o „Riese” w miesięczniku „Odkrywca” i w tym samym czasie ukazała się książka praca zespołowa R.Owczarka, nic nowego o budowie „Riese” się nie ukazało w publikacjach. Nie biorę pod uwagę pisaniny o obozach AL „Riese” bo o tym pisać można przysłowiowe rzeki, zwłaszcza po tym jak w moich wcześniejszych publikacjach zapodałem źródła archiwalne, gdzie takie dokumenty się znajdują. Póki co nadal przemierzam Sudety od A do Z i jestem pewien, że gdy ja coś nowego nie opublikuje o budowie „Riese” albo R.Owczarek to będzie STOP jak do tej pory. 🙂

Zachęcam wszystkich, którzy mają możliwość do brania udziału w akcjach charytatywnych zwłaszcza organizowanych na terenie miasta Nowa Ruda. Ja tak zrobiłem biorąc udział w akcji “Pomagamy poprzez sport” (patrz poniżej załącznik). Świadomość, że pomogło się komuś beziteresownie w walce o zdrowie i życie to świetna sprawa.

Drodzy Czytelnicy bloga. W związku z tym, że zaintrygowała mnie znajomość Sudetów i dużo po nich wędruję, wpisy na tym blogu dotyczące eksploracji i tajemnic związanych z II wojną światową będą przeze mnie zamieszczane rzadziej niż do tej pory. Nic się nie zmieniło w kwestii mojego podejścia do zagadnień związanych z budową „Riese” – nadal podtrzymuje swój STOP w publikowaniu nowości, do których uda mi się dotrzeć (dokumenty archiwalne, itp.). Czekam teraz aż inni eksploratorzy opublikują coś nowego wartego uwagi ze swoich osiągnięć w badaniu historii związanej z realizacją tej zagadkowej budowy w Górach Sowich.