No Mercy

Minęło 1,5 roku i w końcu Czytelnicy miesięcznika „Odkrywca” doczekali się mojego artykułu o kłopotach w budowie „Riese”, który przez blisko 1,5 roku miał u Naczelnego statut jako „niejawny/tajny”. Nie pomagały moje przypomnienia i ponaglenia. Naczelny nie reagował, artykuł nie był publikowany, a szczegółów brak. Jednak raptem ni stąd ni zowąd jakby nigdy nic artykuł ukazał się na łamach „Odkrywcy” i Czytelnicy teraz mogą poznać jego „tajną” treść. Cieszył mnie każdy z moich poprzednich kilkudziesięciu artykułów, które były w tym miesięczniku publikowane. Odbyło się to zawsze sprawnie jeśli chodzi o proces i w odpowiednim czasie. Niestety tego samego nie mogę powiedzieć o tym, który ukazał się teraz w październiku. Nie cieszy mnie aktualnie „ujawniony” artykuł z datą produkcji maj 2020 r. Pytanie co takiego zawiera ten artykuł, jaką ważną treść, że tak długo Czytelnicy „Odkrywcy” nie mogli jej poznać? To jest jak dla mnie zagadka. Jak przeczytacie artykuł to dajcie proszę znać w komentarzach, jakie jest Wasze spojrzenie na tę dziwną sprawę.

Pragnę Was poinformować Drodzy Czytelnicy, że nakład mojej książki pt. „Sekrety III Rzeszy w Ludwikowicach Kłodzkich” wyd. I, 2018 r., został już całkowicie wyczerpany. W związku z powyższym obecnie nie ma możliwości zamówienia tej książki w Wydawnictwie. Można jedynie nabyć ostatnie dostępne egzemplarze tylko w punktach sprzedażowych, np. Księgarnia Odkrywcy, Turystyczna Kopalnia w Nowej Rudzie, Schronisko PTTK Zygmuntówka w Górach Sowich lub w księgarni „Millenium” w Nowej Rudzie. Miło mi poinformować, że książka ta była przez znaczną większość miesięcy w roku najlepiej sprzedająca się pozycją m.in. w Księgarni Odkrywcy, gdzie została oznaczona jako HIT (link: https://www.odk.pl/sekrety-iii-rzeszy-w-ludwikowicach-klodzkich,37001.html ). Wielokrotnie wygrała tam konkursy na najlepiej sprzedającą się książkę danego miesiąca. Zebrała bardzo pozytywne recenzje i opinie, z czego jestem dumny. Była wydana w nakładzie 1000 egzemplarzy. Zyski z jej sprzedaży przeznaczę na kolejne eksploracje i kwerendy archiwalne.

Na koniec uprzedzę pytania Czytelników: Książka „Sekrety III Rzeszy w Ludwikowicach Kłodzkich” być może doczeka się wydania drugiego, znowelizowanego o nowe wiadomości i dokumenty, do których co jakiś czas docieram w archiwach. Jednak raczej w ciągu najbliższych lat to nie nastąpi.

Upłynął niemal rok od słynnej konferencji pod nazwą: Pierwsze spotkanie z „Odkrywcą” po latach: „Zamek Książ w kompleksie ”, na której miałem swoją prelekcję odnośnie infrastruktury oraz pozostałości po pracach ziemnych i górniczych zlokalizowanych w rejonie góry Jagodziniec. Powstały one w okresie II wojny światowej w ramach realizacji zadania budowlanego o kryptonimie „Riese”. Przypomnę, że wyżej wspomniany rozległy plac budowy spełnia niemal wszelkie kryteria, które kwalifikują go do nadania mu oficjalnej nazwy: siódmy kompleks „Riese” w Górach Sowich. Opisałem to miejsce wcześniej z J.Matlińskim na łamach „Odkrywcy”. Dla przypomnienia podam numery wydania „Odkrywcy”, w których ukazały się artykuły o Jagodzińcu : nr 10 (249), nr 11 (250), nr 10 (261).

Jednak mimo, że wielu młodych fascynatów i badaczy historii Gór Sowich z okresu II wojny światowej zgadza się z nami, plac budowy na zboczach góry Jagodziniec nie został oficjalnie uznany za kompleks „Riese”. Swoje veto wyrazili podczas wspomnianej wyżej konferencji pionierzy eksploracji twierdząc, że „za mało jeszcze wiemy”. Nie chciałem się upierać, wiedząc że to jest tylko kwestia czasu… Na chwilę obecną posiadam kolejny solidny argument przemawiający za tym, że plac budowy na Jagodzińcu powinien posiadać oficjalną nazwę siódmy kompleks „Riese” w Górach Sowich.

Prace nad nowym wydaniem książki „Nowa Ruda w okresie II wojny światowej”, z uwagi na charakter prac związanych z redagowaniem tekstu, posuwają się w tempie umiarkowanym. Mówiąc ogólnie to zajmuje sporo czasu. Jednak dokładam wszelkich starań, aby książka została wydana wiosną 2022 r. , o ile nie uda mi się jej wydać jeszcze szybciej. Póki co dla czytelników i miłośników historii miasta Nowa Ruda na Dolnym Śląsku przedstawiam jako ciekawostkę porównanie archiwalnego rysunku budynku ze zdjęciem wykonanym obecnie. W związku z powyższym, dla znawców historii tego miasta daję możliwość wykazania się wiedzą w komentarzach.

Z przyjemnością informuję, że drugie wydanie mojej książki „Nowa Ruda w okresie II wojny światowej” – wersja uzupełniona i rozszerzona, jest już ukończona pod względem merytorycznym. Obecnie prowadzę prace nad tekstem (redagowanie) i robieniem grafiki. Na pewno to jeszcze potrwa, bo mój czas jest mocno ograniczony. Książka najprawdopodobniej trafi do sprzedaży wiosną przyszłego roku, jednak istnieje opcja, że uda się ją wydać jeszcze w tym roku! To będzie zależeć od wielu czynników ode mnie niezależnych (sprawy wydawnicze, terminy drukarskie, czas korekty, itd.). W każdym razie na tę książka warto czekać. Fascynaci historii, a przede wszystkim mieszkańcy Nowej Rudy będą mogli dowiedzieć się z niej co takiego działo się w tym mieście, w okresie II wojny światowej.

Jestem po lekturze książkowej publikacji pt. Zapomniane Podziemia – część trzecia. Autorem jest K. Krzyżanowski – współautor pierwszej i drugiej części, o tym samym tytule. Drugi współautor nie poszedł w odstawkę i pojawia się w części trzeciej jako postać drugoplanowa. Pierwszoplanową postacią jest tu K. Krzyżanowski, który stara się zweryfikować różne informacje dotyczące śladów dawnego górnictwa i tajemniczych miejsc zlokalizowanych na terenie Polski. Owe informacje znajduje np. w internecie przeglądając filmy na youtube lub otrzymuje od anonimowego informatora przedstawionego w publikacji jako „źródło”. W celu ustalenia faktów historycznych K.Krzyżanowski analizuje stare mapy, jeździ na wizję lokalną w teren, przeprowadza wywiady z eksploratorami, niekiedy z tymi naprawę z górnej półki, lub odwrotnie. Autor nie szczędzi sobie trudu i zapuszcza się z latarką w podziemne wyrobiska dawnych kopalń, które są zwykle bardzo nieprzyjazne: ciasne, z połamaną obudową górniczą lub w znacznej części zalane wodą. Na dowód swojej bytności w tych podziemiach prezentuje w książce zdjęcia, na których widać jak np. siedzi zanurzony po szyje w wodzie w ciasnym chodniku górniczym, lub pływa na gumowym kajaku sporządzając notatki.

Książka ma luźną formułę tekstu w stylu akcji „live” poprzeplatanego zabawnymi dialogami. Dzięki temu nie jest to sztywna i nudna lekcja historii. Całość tekstu przyjemnie się czyta. Zdjęcia i mapki zamieszczone w książce są niestety czarno-białe. Szkoda naprawdę, bo zdjęcia są wysokiej klasy i np. fotografia chryzoprazu (s. 71.) w takim wydaniu aż boli. To jednak nie jest wina autora! Ponieważ ja jestem laikiem z zakresu historii górnictwa to ciężko jest mi się odnieść merytorycznie do tej publikacji (z wyjątkiem sztolni w Ludwikowicach Kłodzkich, rozdział pierwszy, gdzie znalazłem dwa poważne błędy merytoryczne). Niemniej uważam, że dla miłośników tej tematyki to jest lektura obowiązkowa, choćby po to, żeby mogli wyrobić sobie o tej książce własne zdanie. Również fascynaci Mauzoleum w Wałbrzychu, znajdą w tej publikacji informacje, które będą mogli poddać racjonalnej ocenie.

Czy kompleks Osówka skrywa podziemny obiekt budowlany niedostępny od końca wojny? Przyznam, że w świetle znanych mi dokumentów archiwalnych oraz pozostałych materiałów, które posiadam można mieć wątpliwości. Przy obecnym stanie mojej wiedzy nie powiedziałbym, że to co jest powszechnie tam znane to jest na 100% wszystko co zostało tam wykonane w okresie II wojny światowej w ramach realizacji programu budowy „Riese”. Ja nie szukam sensacji, ale uczciwie przyznaje, że zgodnie ze stanem mojej najnowszej wiedzy nie powiedziałbym, że na Osówkę można już machnąć ręką. Być może za jakiś czas sprawa bardziej się wyjaśni i będzie wiadomo na 100% czy coś tam jeszcze jest….

Książka Nowa Ruda w okresie II wojny światowej – wydanie II uzupełnione i rozszerzone jest już coraz bliżej ukończenia. Jestem zadowolony, gdy spoglądam na to jak bardzo różnić się będzie ta książka od pierwszego wydania, które miało miejsce w 2018 r. Przede wszystkim będzie dużo więcej wiadomości, dojdą nowe rozdziały, nowe wątki, dużo rozwikłanych tajemnic. Będzie też sporo niepublikowanych wcześniej niemieckich dokumentów (w tym dokumenty OT) i zdjęć. Przypomnę czytelnikom, że planowany termin wydania książki to koniec 2021 lub początek 2022 r.

Na zdjęciu (z lewej) aktualny widok na Sowinę ze wschodniego zbocza góry Gontowa. Inaczej to wszystko wyglądało jeszcze w 1999 r. Niestety porównanie możliwe jest tylko dla posiadaczy (w tym ja) archiwalnych zdjęć wykonanych w terenie i zdjęć lotniczych. Miało tu miejsce w okresie II wojny światowej sporo brutalnych i ciekawych wydarzeń. Ale także okres tuż po wojnie jest niesamowicie intrygujący. Dla dociekliwych pytanie, na które niech sami sobie spróbują odpowiedzieć: gdzie się podziały akta Starostwa Powiatowego w Kłodzku dot. góry Gontowa.