No Mercy

Znana jest w środowisku eksploratorów tajemnic budowy „Riese” legenda o ukrytym w górze Gontowa pod koniec II wojny światowej, depozycie. Jak do tej pory nie udało się nikomu do niego dotrzeć a ilość zgromadzonego na jego temat materiału była znikoma. Próbowano dowiedzieć się więcej poprzez kwerendy archiwalne i forsowne eksploracje terenowe. Ustalono przebieg wydarzeń z 1945 r., …z którym ja się nie zgadzam. Z posiadanych przeze mnie dokumentów archiwalnych i badań terenowych wyłania się zupełnie odmienny obraz tej układanki. Ja nie potwierdzam tej legendy, ale niemieckie dokumenty archiwalne, które całkiem niedawno pozyskałem, a które dotyczą Gontowej, dają w tej sprawie mocno do myślenia.. Ponadto znaleziony został fant, który o dziwo jeszcze bardziej uwiarygodnia tę legendę.

Ogłaszam przerwę w zakładaniu nowych tematów na blogu – do odwołania. Póki co w dalszym ciągu odkrywam (poprzez różne badania terenowe i archiwalne) historię miasta Nowa Ruda w okresie II wojny światowej. Mam nadzieję, że przyjdzie czas, kiedy będę mógł tą wiedzę zaprezentować w drugim wydaniu mojej książki. A teraz zagadka dla lubiących wyzwania: z lewej strony przedstawione jest zdjęcie budynku w Nowej Rudzie. Co mieściło się w tym budynku w okresie II wojny światowej? To jest pytanie z gatunku „chcesz mnie przekonać – pokaż kwit”. Pozdrawiam czytelników.

Nowa Ruda z okresu II wojny światowej odsłania kolejne tajemnice… Jednak póki co tylko przede mną i tymi, którzy badają ten temat. Czytelnicy będą musieli cierpliwie poczekać aż fakty historyczne dotyczące tej miejscowości zostaną ujawnione. Trudno mi w tej chwili powiedzieć kiedy to nastąpi. Nowa Ruda w okresie II wojny światowej to temat trudny i wielowątkowy, ale także bardzo ciekawy. Póki co odkrywam i wnikliwie badam kolejne elementy tej układanki. Nowa Ruda zaskakuje mnie coraz bardziej….

Prace nad książką pt. Nowa Ruda w okresie II wojny światowej – wydanie II rozszerzone, nabierają tempa. Robi się coraz ciekawiej bo wiedzę mam już dużo większą niż w 2018 r. (gdy powstało wydanie pierwsze tej książki). Historia tego miasta jest szalenie ciekawa i bardzo zaskakująca, ale nie łatwa jeśli chodzi o dogłębne zbadanie i ustalenie faktów. Nikt tego wcześniej nie zrobił, moje wydanie z 2018 r. było pozycją pionierską. Wydanie II będzie rozszerzone o nieznane i niepublikowane do tej pory fakty. Dlatego, książka ukaże się w sprzedaży dopiero w 2022 r., ponieważ dużo pracy jeszcze przede mną. Póki co dla czytelników bloga i tych którzy czekają na tą książkę, mam kolejną zagadkę związaną z Nową Rudą. Z lewej strony zdjęcie budynku. Kto odgadnie co mieściło się w nim w okresie II wojny światowej?

Prace nad drugim wydaniem książki pt. „Nowa Ruda w okresie II wojny światowej” trwają.
Co będzie zawierać nowa książka: Otóż, każdy z rozdziałów pierwszego wydania zostanie rozszerzony. Układ rozdziałów zostanie zmieniony ponieważ dojdą nowe rozdziały. W nowych rozdziałach czekają czytelników spore niespodzianki. Ja sam jestem zaskoczony nową wiedzą, bo nie przypuszczałem wcześniej, że w Nowej Rudzie w okresie II wojny światowej, aż tak dużo się działo. A według lokalnych „znawców historii” nic się nie działo poza tragicznym w skutkach wyrzutem CO2 i skał w kopalni Ruben (fakty znane i oklepane). Z lewej zdjęcie budynku w Nowej Rudzie. Kto zgadnie co mieściło się w nim w okresie II wojny światowej?

Ruszyły moje prace pisarskie związane z drugim wydaniem mojej książki pt. „Nowa Ruda w okresie II wojny światowej”. Będzie to wydanie znacznie rozszerzone. Prawdopodobnie zmienię również układ rozdziałów tej książki w stosunku do pierwszego wydania. Nie wiem, kiedy książka ukaże się na rynku wydawniczym w sprzedaży. Możliwe, że nie wcześniej niż 2022 r. zważywszy na zaistniałą sytuację pandemiczną, jednak o postępach prac związanych z jej wydaniem będę tu informował czytelników na bieżąco. Dla miłośników tematyki „Riese” w Górach Sowich, podam, że w książce będą załączone nieznane wcześniej pisma, dokumenty, itp. ponieważ niektórzy członkowie OT mieli zakwaterowanie w Nowej Rudzie skąd jeździli w Góry Sowie do pracy. Jest to tzw. nowy ślad w kierunku badań tematyki „Riese”.

W numerze 1/2020 miesięcznika Odkrywca przedstawiłem dokumenty archiwalne wskazujące bezspornie, że budowa „Riese” była prowadzona w styczniu 1945 r. mimo, że według rozkazów (mowa tu o planach kwartalnych na 1945 r.) tak być nie powinno. Budowa „Riese” została zatrzymana dopiero pod koniec stycznia 1945 r. ponieważ Rosjanie byli już za przysłowiowym płotem. Ewakuowano wówczas obozy AL „Riese” itd. Rodzi się jednak pytanie czy gdyby nie zaistniała sytuacja to czy ktokolwiek na placach budowy „Olbrzyma” rzuciłby łopatę i zaczął uciekać? Na pewno tak by się nie stało i budowa „Riese” trwałaby nadal, na co również przedstawiłem dokumenty w wyżej wymienionym artykule. Przedstawiłem również w tym artykule szereg dowodów pośrednich na to, że budowa „Riese” po okresie „zawieruchy” na początku 1945 r., była kontynuowana w określonym zakresie na niektórych placach budowy niemal do końca wojny! Ale znalazły się „orły”, które nazywają okres od końca lutego 1945 do końca kwietnia 1945: „hurtownią materiałów budowlanych” gdzie nic już w „Riese” nie budowano, bo według nich tak było i koniec i nie ma dokumentów archiwalnych na to, że było inaczej. A ja właśnie spoglądam na dokument archiwalny, nie znany nikomu do tej pory, z którego jasno wynika, że budowa „Riese” była prowadzona od marca 1945 do końca kwietnia 1945 r., i uśmiecham się do siebie pod nosem.
Ciekawy jestem co powie twórca tej śmiałej teorii o „hurtowni materiałów budowlanych”, gdy ja ten dokument pewnego pięknego dnia dnia opublikuję.

Czy plac budowy „Riese” na zboczach góry Jagodziniec zostanie oficjalnie uznany za kompleks? Niebawem powinna zapaść w tej kwestii ostateczna decyzja. Wkrótce, czyli zgodnie z moją wcześniejszą zapowiedzią, zostaną opublikowane najbardziej aktualne badania znajdującej się tam infrastruktury i związane z nią ustalenia. Póki co chciałbym uświadomić tu sceptykom brak logiki budowy około 1 kilometra trasy kolejki wąskotorowej prowadzącej od góry Soboń do zbocza góry Jagodziniec w celu utworzenia tam placu do przygotowania i składowania materiałów budowlanych i eksploatacyjnych dla kompleksu Soboń. Absurdem byłoby wożenie tych materiałów blisko kilometr od miejsca prowadzonych prac górniczych i budowlanych na Soboniu, tylko po to, żeby później transportować je z powrotem na Soboń. Ponadto gdyby kompleks Jagodziniec miał składać się tylko z placu o powierzchni około 2000 m2 na południowo-wschodnim zboczu to jak można wytłumaczyć cel prac górniczo strzałowych przeprowadzonych na południowym zboczu, w wyniku których zdążono wydrążyć znaczą część skarpy portalowej jako początkowy etap prac zmierzających do drążenia sztolni lub przygotowania miejsca do budowy obiektu kwaterunkowego na powierzchni. Na dodatek poprowadzono trasę kolejki wąskotorowej aż do zachodniego zbocza tej góry. Oczywiście w jakimś celu…